Na de mislukking van mijn verzorger heeft hij zijn frustratie op mij uitgeleefd, dus zaterdag 10 december stond ik in de koeling. Ik heb een wat vreemde haat liefde relatie met hem. Is wel leuk overigens zo een koelkast, wisten jullie dat het lampje uitgaat als de deur dicht gaat?
Vrijdag 16 december – Ik mocht weer uit de koelkast, prachtig moment. In mijn huisje stond ik gewoon in de woonkamer en kon heerlijk om me heen kijken. Overdag en ’s avonds is het daar heerlijk warm maar in de nacht wat fris.
Zaterdag 17 december – Daar gaan we weer, 100g uit mijn potje wordt in een kom gegoten. Hier komt dan 200g lauw water en 200g bloem bij en dit deel van mij verhuist naar de oven met het lampje aan. Helaas gaat de rest van mij door de gootsteen maar mijn huisje wordt wel goed schoon gespoeld. Niet met zeep natuurlijk want daar kan ik niet tegen.
Rond 12u begin ik samen met mijn nieuwe bloem te bubbelen. Ik mag weer uit de oven en 100g uit de schaal word gemengd met 150g bloem en 150g water en dit mag terug in mijn potje.
De 400g die nog over is in de schaal wordt gemengd met 800g bloem en 440g water. Gehusseld en 2 theelepels zout erbij en daarna weer heerlijk 15 minuten gemasseerd totdat er ‘een vliesje’ getrokken kan worden (ik heb begrepen dat je dan het deeg uit elkaar trekt totdat je er bijna doorheen kan kijken. Lukt dit niet omdat het scheurt moet je nog even door kneden)
Vanuit mijn potje in de keuken kijk ik aandachtig naar mijn verzorger. Ik ben wel wat sterker maar nog niet de desem zoals vorig jaar dus ik geef hem 50% kans. Hij blijft een ongeduldig mannetje, zo jammer.
Na bijna 14u zie ik mijn verzorger gelukkig naar de oven kijken. Ik zie dat het deeg wel bijna 2x in omvang is gerezen maar heb toch zo mijn twijfels. Maar ik ga ook niet dit prille geluk de grond in trappen, hij doet zo zijn best.
Hij deelt het deeg weer in tweeën, maakt er mooie bolletjes van en legt ze in de mandjes. Ik zal vragen of hij volgende keer meer foto’s maakt, hij is gewoon niet zo handig met computers. Beetje een boomer.
De mandjes gaan afgedekt in de koelkast zie ik, maar ik mag gewoon op het aanrecht blijven staan. Zou hij mij vergeten zijn ???
Zondag 18 december – Ik zie dat 1 mandje wordt opgehaald door 2 kindjes, ik ken ze niet en ik vind het maar vreemd dat er een deel zomaar wordt weg gegeven zonder dit met mij te overleggen. Tenslotte draait het om mij toch!
Maar goed, het andere mandje wordt omgekeerd op een bakpapier uitgestord. Daarna gaat dit in een grote pan die in de oven kan. Ik zie dat de oven al een tijdje op 220 graden staat, blij dat ik daar niet in hoef. Soort van Hans en Grietje verhaal?
Maar goed, de pan gaat voor 30 minuten de oven in en mag er daarna uit. Het broodje wordt eruit gehaald en mag dan nog eens 25 minuten in de oven. Ik zie mijn verzorger ook kijken van .. nou .. vooruit .. een mager zesje.
Goede nieuws is dat ik nog steeds niet in de koelkast hoef, misschien vanwege Kerst?
Harry in zijn Potje 